Moggêh
Pff, klam. Deken weg. Oh wacht, ik ben niet alleen natuurlijk. Deken weer een beetje terug. Zouden de 15 anderen, verdeeld over 8 stapelbedden,al wakker zijn? Het is 05.31. Lag er om 21.30 al in. Even rekenen.. 8 uur geslapen. Keurig! Ik ben er als eerste uit en stationeer mezelf op een stoel buiten. M'n bikini en handdoek hebben de hele nacht buiten gehangen en zijn nog klam. Dat komt wel goed als de zon straksdoorbreekt. Noosaheeft een subtropisch klimaat. Dat is goed te zien aan het jungle-achtige groen om me heen. Ik hoor van alles aan geritsel, en ontelbare vogels kwetteren hun ochtendkwetters. Straks om 10 uur is er een samenkomen en informatiebijeenkomst vooriedereen die ook naar de trainingsfarm gaat maandag. Maar nu eerst:
Aankomst en dag 1
Godzijdank, een douche op het vliegveld. Om 02.00, lokale tijd, klaar met douchen. Om 6 uur was de greeter er pas. In de tussentijd heb ik veel rondgelopen, geappt, gezeten, gelegen, gebeld met het thuisfront eneen beetje geslapen. Greeter greeten, mede-Hollanders opgewacht, en vervolgens met ons 3 plus3 Duitsers de bus in naar Noosa Heads. Mijn ogen konden amper open blijven, maar vochten om alles te kunnen zien. Zo... Veel..... Indrukken....
Eenmaal in Noosa, tassen eruit, receptie, tijd over. Dus; spullen dumpen, ik ga hier echt niet zitten wachten. En ik had (het zal eens niet) honger. Met wat anderen ietwat vermoeid te hebben rondgeslenterd, vis&chips gescoord, zonnebrand gefixt, wat rondgekeken en weer terug. Bij de hostel verbaasde ik me erover dat de groepsapp met vrienden zo stil was. Ohja.... Die slapen natuurlijk... Dûh. Een biertje gedronken, gepingpongd, en vast naar de kamer. Na eerst de verkregen sleutel in 5 verschillende sloten te hebben gestoken, vond ik de slaapruimte. Ik koos een bed, zette mijn spullen neer en mijn oog viel meteen op de grootste krekel die ik OOIT heb gezien. Echt waar, mijn ringvinger viel wat klein uit. Met behulp van een schoen en wat gilletjes kreeg ik hem naar buiten, snel genoeg voor een Fransman 'm doodsloeg met een slipper. Uh, hallo. Dit is één der wonderenvan de natuur, ja!
Korte omschrijving van de andere 2 Hollanders: Floris, de stijve boer inclusief accent van meer dan 2 meter lang, wiens gezicht compleet veranderd als hij lacht. En Daniël, onze altijd slapende redhead die me in alles zo aan Kevin Stoof doet denken dathet bijna eng is. Stooffie, ik heb je verloren broer gevonden.
Dus. Strand. Uiteraard. Wauw, licht zand, blauw water, blauwe lucht, groene bergen achter ons, stralende zon en flinke golven om jezelf in te gooien. Wel even checken of alles nog goed zit. Ken je dat verhaal van die 3 Hollanders, 2 Duitsers en een Brit die op het strand allemaal in slaap vielen? Iets met pijnlijke rode plekken.
's Avonds leerde ik de rest ezelen, en... Nouja. Iets met tequila. Als een roosje geslapen ;)
Ik heb nog het een en ander opgeschreven in m'n boekje om hier te typen, maar we gaan naar het strand geloof ik, dus doei!
Gewoontedier wordt wildebras
DUBAÏ
Loop ik dan; bak fruit in m'n linkerhand, telefoon in de rechter, op weg naar een flinke vermoeidheid, naar flink naar de gedver zijn, naar 'nu even niet'. Er valt een druif op de grond. Vertwijfeld kijk ik er even naar, om 'm vervolgens in de mond te stoppen. Nog nooit heb ik het ergens zo zien glanzen als op het vliegveld in Dubaï.
De vlucht van Amsterdam naar Dubaï was goed. Met de tranen van het afscheid nog in mijn ooghoeken (ben eigenlijk niet zo stoer, hoor), stapte ik de waanzinnige A380 in. Wát een ding. Ik wil er ook 1. Pap? Naast me zat een leuke vrouw met haar jonge dochtertje. Tijgernoten en colakauwgom gedeeld, gekletst en vervolgens ssssshht... Wonder Woman kijken.
Na met m'n modderpoten 26 rondjes te hebben gestampt over de oogverblindende vloeren, heb ik nog steeds een houten kont. En toch nog heeeel veel uurtjes te gaan... :( ik kan er niet omheen, maar zie zwaar op tegen de volgende vlucht. Ik ben de middelste van 3 stoelen, bij de vleugel, in spijkerbroek en tot overmaat van ramp heeft de vorige maaltijd indruk gemaakt op m'n maag. Als ik deze lucht niet snel vrij kan laten heb ik geen vliegtuig nodig oM op te stijgen...
Noujaaaaaaaa de letter M op Mijn toetsenbord doet het niet Meerin het klein. Opeens. VreeMd.
SINGAPORE
Kleine Mensen. Mini. Dat. En verbazing over Medereizigers die direct gaan zitten of liggen op het vliegveld. Van uitstappen tot weer instappen was Mijn enige zitMoMent op de wc.
BRISBANE
EINDELIJK...... Bij aankomst mag iK Meteen even opzij. Ohoooooooooh..... Tassen door een apparaat. "What's that?" "Stroopwafels." "What?" "Stroopwafels." "Meat?" "No, you want one?" "No, you're good to go, mate."
Dat pakje stroopwafels van 12 stuks had ik, heel aardig, heel sociaal, heel vriendelijk, meegenomen voor de eerste werkgever. Klein uurtje geleden geopend, want de winkeltjes zijn nog dicht hier. En nu zitten er nog 3 in. Oeps.
Zit toch een partij in te kakken. Tijd om een bank op te zoeken. Het is hier 3.38 's nachts op dit moment.
Tot slot, kan iemand mij vertellen hoe ik op de IPad gewoon enter doe, in plaats van meteen een regel over te slaan? De kleine m doet het wel weer.
